Ogrozd

Ogrozd pripada porodici kamenika (Grossulariaceae). To je grm srednjeg rasta koji počinje rađati druge godine, a punu rodnost daje s 5-8 godina. U prosjeku živi oko 15 godina, no može doživjeti i 20 godina. Ogrozd ne podnosi zabarena mesta i visok nivo podzemnih voda, jer u takvim uslovima strada, suši se. Na višim nadmorskim visinama treba birati južne i jugoistočne položaje, a na nižim sjeverne i sjevernozapadne. Ogrozd ne podnosi izrazito pjeskovita zemljišta i ona koja su jako propusna i topla. Otporan je na niske temperature, te u vrijeme dubokog zimskog mirovanja izdrži i do -25 °C, a izmrzava na -35 °C. Ipak, ne pogoduju mu nagla zahlađenja u vrijeme cvatnje. jer mogu dovesti do smanjenja uroda i do formiranja sitnijih plodova. Osjetljiv je i na ljetne visoke temperature kada se javlja palež lišća.

U pripremi zemljišta za sadnju ogrozda vrijede ista uputstva, kao i za sadnju ribizle, malina i kupina. Poslije đubrenja stajnjakom zemljište se preore na dubinu od oko 30 cm. Kada se sadi na okućnicama, onda se tlo prerilja na dubinu od 25 do 30 cm. Sadnja se izvodi od jeseni do proleća kad to vremenske prilike dozvoljavaju. No, ipak najbolji rezultati se postižu jesenjom sadnjom. Ph zemljišta treba da je 5,5 – 7,0. Na većim površinama obično se preporučuje razmak od 2,5 x 1,5 m, a na okućnici se toleriše i manji razmak: 2 x 1 m, pa čak i 0,8 m u redu.

 

Rezdidba ogrozda je dosta slična rezidbi crne ribizle. I u ovom slučaju ogrozd, kao i crna ribizla, daje na jednogodišnjim granama najkrupnije bobice i njih najviše. Inače, i ovde se plodovi obrazuju takođe na dvogodišnjim i trogodišnjem drvetu. Osnovne grane žbuna daju rod do pete godine.

Berba je delikatan posao, otežava je trnovitost biljke. U zavisnosti od upotrebe, plodovi se beru u botaničkoj zrelosti - za indutrijsku preradu, a za spravljanje kompota - u tehnološkoj. Berba se izvodi u 2-3 navrata. Plodovi ogrozda dobro podnose transport, a u skladištima se u običnim uslovima strujanja vazduha mogu čuvati i do tri dana bez privredne štete.

Najčešća bolest koja se javlja u zasadima ogrozda je pepelnica, koju izaziva gljivica Sphaerotheca mors uvae. Prvi znaci bolesti javljaju se na lišću, ali isto tako ona napada lastare i mlade plodove. Prvo se javlja kao bela prevlaka, koja sa intenzivnošću širenja i starošću menja boju i postaje tamno crvenkasti omotač. Kao posledica napada ove bolesti dolazi do sušenja i opadanja lišća, deformisanja lastara i propadanja plodova. Cela napadnuta biljka manje je otporna na niske temeperature. Zaštita se sastoji u prskanju biljaka pre pojave bolesti, ali i kasnije u vegetaciji.

Ogrozd je bogat izvor vitamina A i C, mangana, kalija te dijetetskih vlakana. U nešto manjim količinama sadrži pantotensku kiselinu, folate, tiamin, piridoksin, bakar, kalcij, fosfor i magnezij.100 grama bobica sadrži tek 44 kalorije i 25 posto dnevne količine preporučenih dietetskih vlakana što ga čini idealnom hranom za mršavljenje. Ogrozd je bogat kalijem, mineralom koji promiče pravilan rad srca, štiti od visokog krvnog tlaka te pomaže normalnoj funkciji nervnog i mišićnog sistema. Ove bobice sadrže bioflavonoide i imaju snažna antioksidativna svojstva. Štite od raka i prevremenog starenja, pomažu kod upala i živčanih bolesti. Zahvaljujući njegovim stezajućim i antibakterijskim svojstvima može se koristiti kao negujući tonik protiv prištića i mrlja na licu.

Lekovita svojstva ogrozda: